عمل به این توصیه‌ها می تواند در پیشگیری از عوارض ناشی از گرما به شما کمک کند:

1- به بدنتان گوش فرادهید: گرفتگی عضلانی، خستگی، ضعف، اختلال تمرکز، سردرگمی، سرگیجه، تهوع، تنفس با تقلا، ضربان نبض سریع یا غیرطبیعی ممکن است علائم بروز مشکل باشند. این علائم هشداردهنده را جدی بگیرید. اگر احساس ناخوشی می کنید- حتی به مقدار کم- به مکان خنکی بروید، مقدار زیادی اب خنک بنوشید، و اگر حالتان بهتر نشد از دیگران درخواست کمک کنید.

2- تهویه مطبوع در جریان یک موج گرما می‌تواند نجات‌بخش باشد: حتی گذراندن چند ساعت در یک اتاق دارای تهویه مطبوع به شما کمک می‌کند.شهرداری‌ها باید در جریان موج‌های گرما مراکزی برای خنک‌شدن افراد به راه بیندازند.

3- درست لباس بپوشید: لباس‌های گشاد و به رنگ روشن که نور منعکس می‌کنند، خنک‌شدن پوست و تبخیر عرق را راحت‌تر می‌کنند.

4- زیر نور خورشید قرار نگیرید: شاید تعجب کنید که هر تابستان چه تعداد افراد به علت عمل نکردن به همین توصیه ساده دچار گرمازدگی می‌شوند.

5- به همسایه‌هایتان سر بزنید: انزوای اجتماعی یک عامل خطرساز عمده در بیماری‌های ناشی از گرما و مرگ و میر حاصل از آن است. اگر شخص سالمندی را می‌شناسید که به تنهایی زندگی می‌کند، و خانه‌اش دارای دستگاه‌های خنک‌کننده مناسب نیست، به او سر بزنید و به او کمک کنید.

6- داروهای‌تان را مرور کنید:برخی ار داروها هیپوتالاموس- بخشی از مغز که به عنوان ترموستات بدن عمل می کند- را دچار اختلال می‌کنند. در نتیجه افرادی که این داروها را می خورند ممکن است آن چنان که باید عرق نکنند. داروهای مسکن ممکن است از این لحاظ که اگاهی فرد را نسبت به گرما کم می‌‌کنند، خطرناک باشند.

از دست دادن مایع از راه ادرار به علت مصرف داروهای مدر مانند لازیکس و برخی داروهای ضدفشارخون ممکن است در شرایط معمول مشکلی ایجاد نکند، اما در آب و هوای گرم ممکن است فرد را در معرض خطر کم‌آبی بدن قرار دهد.برخی از کارشناسان معتقدند داروهای مسدودکننده گیرنده بتا مانند پروپرانولول یا ایندرال با کاستن از سرعت ضربان قلب خطر گرمازدگی را افزایش می‌دهند.

البته صرفا به خاطر گرم بودن هوا نباید داروی‌تان را قطع کنید، بلکه هنگام بالارفتن درجه حرارت محیط به خصوص اگر به تهویه مطبوع دسترسی ندارید، در این مورد با پزشکتان مشورت کنید.